ψυχή Tag

Τα τελευταία χρόνια, που ο καθένας αυτοπροσδιορίζεται ως ειδικός και γράφει "συμβουλές", η επιλογή του «όχι» έχει αναδειχθεί σε χαρακτηριστικό «δυνατών ανθρώπων» που επιβάλλουν την παρουσία τους μέσα από επιδεικτικά όρια. Λες και το τυφλό «όχι» έχει μεγάλη διαφορά από ένα φοβισμένο «ναι».. Πίσω από την επιπολαιότητα τέτοιων συζητήσεων ενυπάρχει η αίσθηση των ορίων, της απόρριψης και της εγκατάλειψης. Υπάρχει η συνεχής προσπάθεια για οικοδόμηση ενός εαυτού που ξέρει να συνδέεται θετικά, με τον ίδιο και τους άλλους. Στην πραγματικότητα, τα άκρα κι από τις δύο μεριές τους, αντανακλούν την εξάρτηση και τον εγωκεντρισμό, αυτά που συχνά αποκαλούμε "τοξικότητα". Σε αυτό το άρθρο αναζητώ την αλήθεια πίσω από την εντύπωση, όπως θα έλεγε και ένας αγαπημένος μου θεραπευτής. Η επιβολή φαντασμαγορικών "όχι" και η σιωπή των ατέρμονων "ναι", καταλήγουν στο ίδιο κενό, την αδυναμία συγκρότησης ενός σχετικά σταθερού αισθήματος εσωτερικής ασφάλειας,