Για τον τραγικό θάνατο βρέφους που αφέθηκε σε αυτοκίνητο: μήνυμα σε γονείς.
Σε ποιους απευθύνομαι και γιατί:
Επιθυμώ να μοιραστώ δυο σκέψεις ξεκαθαρίζοντας ότι δεν αναφέρομαι σε καμία περίπτωση στην οικογένεια που πενθεί. Δεδομένων των διαστάσεων και των εξηγήσεων που έλαβε το γεγονός στη δημόσια σφαίρα, απευθύνομαι στους νέους γονείς, τις γυναίκες που κυοφορούν και τα ζευγάρια που βρίσκονται στην φάση της τεκνοποίησης. Απευθύνομαι σε εκείνους διότι παρατήρησα αυξημένη ανησυχία και υπεραπλουστεύσεις που δεν επιτρέπουν την συνολική αντίληψη του φαινομένου.
Να ξεκαθαρίσουμε το εξής:
Δεν υπάρχει άμεση συσχέτιση της κόπωσης, του υπερβολικού φόρτου εργασίας, του άγχους της καθημερινότητας και της αγωνίας για επιβίωση, ανάπτυξη και άνθιση, με την θανατηφόρα εγκατάλειψη τέκνου και οποιαδήποτε μορφής αποσύνδεσης. Δεν χρειάζεται να πανικοβληθούν οι νέοι γονείς και τα νέα ζευγάρια. Η ανάπτυξη ψυχοπαθολογίας α) είναι ένα εξαιρετικά σύνθετο, πολυ-παραγοντικό φαινόμενο που δεν οφείλεται απλώς στην κόπωση και β) δεν σημαίνει ότι η εμφάνιση κάποιων ψυχικών προβλημάτων οδηγεί αυτόματα σε ακραίες συμπεριφορές, επικίνδυνες για τον εαυτό και τους άλλους. Με απλά λόγια, μια αυτοκτονία δεν μπορεί να εξηγηθεί απλώς με έναν χωρισμό και μια ψύχωση δεν μπορεί να συσχετίζεται δημοσιογραφικά με εγκληματική συμπεριφορά.
Ας κρατήσουμε στο νου μας ότι:
Δεν χρειάζεται να είμαστε τέλειοι και ξεκούραστοι για να αγαπήσουμε, να νοιαστούμε και να αναλάβουμε ευθύνες. Δεν χρειάζεται να έχουμε λύσει όλα μας τα προβλήματα για να προσφέρουμε σε ένα παιδί. Η υπέρβαση του εαυτού για τον άλλον, ανοίγει διάπλατα τις πόρτες της επάρκειας και της ασφάλεια.
Η καλή σχέση ανάμεσα στο ζευγάρι και ένα βασικό υποστηρικτικό δίκτυο της μητέρας, μπορούν να διαμορφώσουν τις αναγκαίες συνθήκες μιας ασφαλούς υποδοχής του νέου μέλους στην οικογένεια.
Photo by Kelly Sikkema on Unsplash
