Ατομική Ψυχοθεραπεία

Τι είναι η Ψυχοθεραπεία

Η ατομική ψυχοθεραπεία βιώνεται ως μία εμπειρία ίασης, αυτογνωσίας και αλλαγής η οποία ξεκινά με αίτημα του θεραπευόμενου και εξελίσσεται δυναμικά μέσα στο ασφαλές περιβάλλον της σχέσης με τον θεραπευτή. Οι παρεμβάσεις υλοποιούνται κατόπιν αξιολόγησης του αρχικού αιτήματος και σχεδιασμού ενός θεραπευτικού πλάνου το οποίο είναι εξατομικευμένο. Η θεραπεία οριοθετείται και πλαισιώνεται μέσα από την σχέση εμπιστοσύνης που καλλιεργείται με τον Θεραπευτή. Η σχέση αυτή διαφέρει από τις προσωπικές, οικογενειακές ή κοινωνικές σχέσεις καθώς ενσωματώνει σύγχρονες επιστημονικές αρχές με σκοπό να ενεργοποιήσει την εσωτερική διεργασία ενδυνάμωσης και ίασης του θεραπευόμενου.

Πώς εξελίσσεται η θεραπευτική πράξη.

Μια ολοκληρωμένη θεραπευτική παρέμβαση υλοποιείται μέσα από φάσεις που μπορούν να ταξινομηθούν ως εξής:

Η πρώτη φάση περιλαμβάνει την ψυχοθεραπευτική διάγνωση, η οποία υπερβαίνει τα στενά όρια μιας ψυχιατρικής διάγνωσης. Σε αυτή τη φάση ο θεραπευόμενος κατανοεί το πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζει και συνδέεται βιωματικά με εμπειρίες, συμπεριφορές και συναισθήματα που συνθέτουν το πρόβλημα. Έτσι, το πρόβλημα καθίσταται αντιμετωπίσιμο και εξηγήσιμο. Παράλληλα, τίθενται οι στόχοι και σχεδιάζεται το θεραπευτικό πλάνο.

Η επόμενη φάση περιλαμβάνει την ενεργοποίηση των πηγών του ψυχισμού, δηλαδή των θετικών στοιχείων του χαρακτήρα και των θετικών συναισθημάτων που θα οδηγήσουν στην μείωση του συμπτώματος, την σταθεροποίηση και στην ενδυνάμωση. Ο θεραπευόμενος αναπτύσσει νέες συμπεριφορές που οδηγούν στη λύση και θωρακίζουν την θεραπευτική διαδικασία. Στη συνέχεια, αφού το σύμπτωμα μειωθεί, η θεραπεία εστιάζει στην επεξεργασία των στοιχείων που δημιούργησαν το πρόβλημα, δηλαδή εμπειριών και συναισθημάτων που έχουν τραυματίσει και αποδυναμώσει τον ψυχισμό.

Στην τελευταία φάση, η παρέμβαση ολοκληρώνεται με την αποκατάσταση των σχέσεων του θεραπευόμενου, την διασφάλιση της θετικής δυναμικής του και τον οραματισμό της ζωής που επιθυμεί.

Συνήθη αιτήματα για ψυχοθεραπεία:

• Αγχος, κρίσεις και φοβίες.
• Κατάθλιψη, ανηδονία.
• Σωματοποίηση, μετατροπή.
• Αυτοκτονικός ιδεασμός.
• Πένθος και διαχείριση της απώλειας.
• Προβλήματα στη λήψη τροφής.
• Σωματική και ψυχολογική κακοποίηση.
• Έκθεση σε τραυματικές εμπειρίες (ληστείες, τραυματισμοί, ατυχήματα).
• Εξαρτήσεις και χρήση ουσιών.
• Χρόνιος πόνος και αυτοάνοσα νοσήματα.
• Διαχείριση σοβαρών ασθενειών.
• Τοξικές σχέσεις, επιθετικότητα ή θυματοποίηση.
• Μειωμένη λειτουργικότητα σε σημαντικούς τομείς της ζωής.
• Γνωστικά ελλείμματα, αδυναμία επεξεργασίας πληροφορίων και λήψης αποφάσεων.
• Σύγχυση, καχυποψία, παραισθήσεις.
• Γιο οτιδήποτε άλλο χρειάζεται βοήθεια ο θεραπευόμενος.

Αρχή εχεμύθειας και επαγγελματική κατοχύρωση.

Η θεραπευτική διαδικασία καλύπτεται από το απόρρητο, δηλαδή από την αρχή της εχεμύθειας που διέπει το επάγγελμα του Ψυχολόγου. Αυτό σημαίνει ότι κάθε μορφή επικοινωνίας και συνεργασίας με τον Ψυχολόγο, παραμένει εμπιστευτική. Καμία πληροφορία δεν μοιράζεται με τρίτα ή συγγενικά πρόσωπα. Το αίτημα για επίσκεψη στον Ψυχολόγο διατυπώνεται αποκλειστικά από τον άμεσα ενδιαφερόμενο και δεν επιτρέπεται κανενός είδους διαμεσολάβηση από τρίτους ή συγγενείς. Άρση απορρήτου προβλέπεται σε περιπτώσεις που απειλείται η ζωή του θεραπευόμενου ή τρίτων και κατόπιν σχετικής αίτησης από δικαστικές αρχές. Μόνον οι απαραίτητες πληροφορίες πρόληψης κοινοποιούνται στις αρμόδιες αρχές κατόπιν επικοινωνίας με τον θεραπευόμενο.

Ο Ψυχολόγος ασκεί αναγνωρισμένο και θεσμοθετημένο επάγγελμα από το ελληνικό κράτος, το οποίο εκδίδει ονομαστικές άδειες ασκήσεως επαγγέλματος. Δικαίωμα άσκησης θεραπευτικού και κλινικού έργου αλλά και την υποχρέωση δέσμευσης στον Κώδικα Δεοντολογίας έχουν οι κάτοχοι της νόμιμης άδειας ασκήσεως επαγγέλματος Ψυχολόγου.