χαράλαμπος πετράς Tag

Τι συμβαίνει σε νευρογνωστικό και ψυχοσυναισθηματικό επίπεδο κάθε φορά που καλούμαστε να μιλήσουμε για τον εαυτό μας; Πώς αποτυπώνεται η αυτογνωσία στον εγκέφαλο και την συμπεριφορά μας; Το άρθρο αποτελεί μια σύνοψη όσων κρύβονται πίσω από τη λέξη "εγώ", όσα νιώθουμε και πιστεύουμε ότι είμαστε. Πώς λειτουργεί η συνειδητότητα του εαυτού στους ενήλικες και πώς μπορεί να βοηθήσει η ψυχοθεραπεία στην αυτογνωσία μας; Η συνειδητότητα είναι μια ανώτερη κατάσταση του ανθρώπινου οργανισμού. Η συνειδητότητα του εαυτού (Self-Counsciousness). Ο εαυτός και η συνειδητότητά του είναι ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα στην ψυχολογία. Αποτελεί ταυτόχρονα μια νευροφυσιολογική, ψυχοσυναισθηματική και κοινωνική διεργασία. Σώμα, συναίσθημα και περιβάλλον αλληλεπιδρούν κάθε φορά που σκεφτόμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό. Σε κάθε στιγμή αυτογνωσίας μας αποτυπώνουμε το ψυχολογικό μας «τώρα» που βιώνουμε πίσω από κάθε «εγώ» μας. Όλες οι προσεγγίσεις – νευροεπιστήμες, ψυχολογία, κοινωνική θεωρία- καλούνται να απαντήσουν σε

Οι άνθρωποι στις δύσκολες, οριακές στιγμές της ζωής στρέφουν το βλέμμα στον εαυτό ή στο Θείο και αναζητούν τη δύναμη που θα τα υπερβεί όλα, την πίστη, την επιμονή, την ελπίδα. Μια τέτοια στιγμή είναι η εμφάνιση μιας σοβαρής νόσου όπως ο καρκίνος. Θα ήθελα πολύ γράψω ότι με τη θετική σκέψη ή και την ψυχοθεραπεία, αλλάζοντας απλώς τα συναισθήματά μας, μπορούμε να γιατρέψουμε τον καρκίνο. Η αλήθεια είναι όμως, ότι δεν υπάρχει άμεση συσχέτιση της σκέψης ως νόηση με την εμφάνιση ή την θεραπεία μιας νόσου, εννοώ σχέση αιτίας-αιτιατού. Η προσωπικότητά μας, ο τρόπος ζωής μας, μπορούν να συμβάλλουν στην πρόληψη ή την αντιμετώπιση ασθενειών αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η θετική σκέψη, ο οραματισμός, ο διαλογισμός ή η βαθύτερη υπαρξιακή αποδοχή γιατρεύουν απευθείας ένα πρόβλημα υγείας. Η ψυχολογία μας μπορεί να επηρεάσει θετικά ή αρνητικά την πορεία μιας

Η επιλόχειος κατάθλιψη αποτελεί την εκδοχή ενός μείζονος καταθλιπτικού επεισοδίου το οποίο εξ ορισμού επηρεάζει τη συνολική λειτουργικότητα της μητέρας. Σε αυτή τη βάση, θεωρείται ότι επιφέρει σημαντικά ελλείμματα στην ικανότητά της να ανταπεξέλθει στον ρόλο της, γεγονός που φαίνεται να συμβάλλει αρνητικά στην ανάπτυξη του παιδιού. Ωστόσο, τι στοιχεία προκύπτουν από την σύγχρονη έρευνα, ποιοι είναι οι παράγοντες που συνυπολογίζονται και τι συμβαίνει με το σύνολο του οικογενειακού συστήματος; Η έννοια της επιλόχειου κατάθλιψης επικεντρώνει το ενδιαφέρον στο πρόσωπο της μητέρας η οποία ενοχοποιείται και τελικά λειτουργεί στην κοινωνία μας ως «αποδιοπομπαίος τράγος» αφήνοντας στο σκοτάδι τον ρόλο του συζύγου και πατέρα αλλά και τη συνολική ανάπτυξη της οικογένειας ως σύστημα. Το άρθρο στοχεύει στην παρουσίαση και επεξεργασία πρωτογενών ερευνών, από την οποία προκύπτει η ανάγκη για μια συστημικά προσανατολισμένη ποιοτική έρευνα. Τι λέει η επιστημονική έρευνα; Οι Sidor et al (2011),

Η χρήση των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση αλλά και την καθημερινή κοινωνική μας ζωή έχει κάνει την τεχνολογία μέρος της ζωής μας. Συχνά όμως γίνεται και κομμάτι του εαυτού μας, δηλαδή του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε το ποιοι είμαστε. Αυτό έχει συνέπειες στην κοινωνική μας ζωή και την ατομική μας κατάσταση. Σε σχετικές έρευνες, ένα παιδί 12 ετών απάντησε πως "αν μου πάρεις το κινητό, μου παίρνεις ένα κομμάτι του εαυτού μου". Ιστορία και χαρακτηριστικά του εθισμού Ο διαδικτυακός και τεχνολογικός εθισμός άρχισε να εμφανίζεται και να προκαλεί το ενδιαφέρον των επιστημόνων από τη δεκαετία του 1990. Συχνά προσλαμβάνεται ως μια ηπιότερη μορφή εθισμού αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Πρόκειται για μια εξίσου επιβλαβή και επικίνδυνη κατάσταση όπως ο εθισμός σε ουσίες και ο ιδεο-ψυχαναγκασμός. Παράλληλα είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενοž είναι θα λέγαμε, συστατικό στοιχείο της παγκοσμιοποίησης κι ένα διαπολιτισμικό τελικά, πρόβλημα.