ψυχοθεραπεία Tag

Πόσο πιστεύω στον εαυτό μου; Γνωρίζω αν έχω όσα απαιτούνται για να επικρατήσω στις προκλήσεις; Πώς το ξέρω ότι μπορώ να καταφέρω; Πώς απέκτησα τις γνώσεις και δεξιότητες που χρειάζονται; Είμαι σίγουρος για την αποτελεσματικότητά μου μόνον στο τομέα εξειδίκευσής μου ή γενικά πιστεύω ότι μπορώ να επιτύχω σε οτιδήποτε αναλαμβάνω; Πώς επηρεάζει η αυτοπεποίθησή μου τις σχέσεις μου και τις αποφάσεις μου; Πόσο ανθεκτική είναι η αυτοπεποίθησή μου στην κριτική των άλλων; Τι με κάνει να πιστεύω σε μένα;Οι παραπάνω ερωτήσεις αποτελούν την αφετηρία για μια αυθεντική, ενδοσκοπική συζήτηση με τον εαυτό μας γύρω από την αυτοπεποίθηση. Στο πλαίσιο της αναζήτησης εύκολων λύσεων, σχέσεων, της επιμονής για διαρκή θετικότητα και της βεβαιότητας ότι με μαγικές τεχνικές όλα θα γίνουν, η αυτοπεποίθηση έχει εκφυλιστεί στην φράση «πίστεψέ το και μπορείς». Συχνά δε, η αυτοπεποίθηση παρουσιάζεται ως δείκτης υγείας, που φυσικά

Ο εσωτερικός μας διάλογος είναι μια συνεχής διεργασία αναστοχασμού και ενδοσκόπησης που συμβάλλει στην επίλυση προβλημάτων, στη βιωματική γνώση, την αυτοβελτίωση και εν τέλει στην αυτογνωσία και την ενδυνάμωση. Δεν πρόκειται για κάποια μυστηριακή, απόκρυφη ή απευθυνόμενη σε λίγους διαδικασία αλλά μια από τις ανώτερες λειτουργίες του ανθρώπινης συνειδητής και ασυνείδητης σκέψης. Πώς λειτουργεί ο εσωτερικός μας διάλογος; Ο εσωτερικός διάλογος είναι το λειτουργικό σύστημα που ενώνει τη συνειδητότητά μας με όλες τις πτυχές του εαυτού μας. Είναι μια δεξιότητα που καλλιεργείται είτε ατομικά είτε σε συνεργασία με έναν ψυχολόγο και είναι αυτή ακριβώς η αναζήτηση και αυτό-ανακάλυψη που οδηγεί συχνά στην ανάπτυξη νέων συμπεριφορών και στην επίτευξη πολύπλοκων στόχων. Ο διάλογος αυτός δεν συμβαίνει με έναν «αυτόνομο» ξεχωριστό εαυτό αλλά με τη βιωμένη γνώση μας, τις εμπειρίες και πηγές κανόνων και προτύπων που έχουμε σωρεύσει στη μνήμη μας (short-term memory, Long-term

Αρκετοί άνθρωποι πανικοβάλλονται όταν πρέπει να εκτεθούν σε άλλους, να παρουσιάσουν το έργο τους και να αξιολογηθούν. Καλλιτέχνες «μπλοκάρουν» μπροστά στο κοινό, «χάνουν» τα λόγια τους ή τρέμουν, αθλητές δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν για να αποδώσουν στους αγώνες. Υπάρχουν επαγγελματίες που εμφανίζουν έντονη εφίδρωση, ζάλη και σύγχυση όταν καλούνται να επιτύχουν σε μια συνέντευξη ή να υλοποιήσουν μια παρουσίαση. Όλοι τους, αντιμετωπίζουν το άγχος επίδοσης. Τι είναι το άγχος επίδοσης (performance anxiety). Το άγχος επίδοσης είναι το άγχος που βιώνουν οι άνθρωποι που καλούνται να επιτελέσουν έργο ή να υπηρετήσουν έναν ρόλο, σε πραγματικό χρόνο, μπροστά σε κοινό ή μια επιτροπή και οι επιδόσεις τους θα αξιολογηθούν με τον οποιοδήποτε τρόπο. Όταν νιώθουμε ότι υπάρχει «παρατηρητής», όλα αλλάζουν. Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο, όπου δημιουργοί και ερευνητές από τον χώρο των τεχνών και των επιστημών, αισθάνονται αυτό το άγχος προτού παρουσιάσουν το έργο

Τι συμβαίνει σε νευρογνωστικό και ψυχοσυναισθηματικό επίπεδο κάθε φορά που καλούμαστε να μιλήσουμε για τον εαυτό μας; Πώς αποτυπώνεται η αυτογνωσία στον εγκέφαλο και την συμπεριφορά μας; Το άρθρο αποτελεί μια σύνοψη όσων κρύβονται πίσω από τη λέξη "εγώ", όσα νιώθουμε και πιστεύουμε ότι είμαστε. Πώς λειτουργεί η συνειδητότητα του εαυτού στους ενήλικες και πώς μπορεί να βοηθήσει η ψυχοθεραπεία στην αυτογνωσία μας; Η συνειδητότητα είναι μια ανώτερη κατάσταση του ανθρώπινου οργανισμού. Η συνειδητότητα του εαυτού (Self-Counsciousness). Ο εαυτός και η συνειδητότητά του είναι ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα στην ψυχολογία. Αποτελεί ταυτόχρονα μια νευροφυσιολογική, ψυχοσυναισθηματική και κοινωνική διεργασία. Σώμα, συναίσθημα και περιβάλλον αλληλεπιδρούν κάθε φορά που σκεφτόμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό. Σε κάθε στιγμή αυτογνωσίας μας αποτυπώνουμε το ψυχολογικό μας «τώρα» που βιώνουμε πίσω από κάθε «εγώ» μας. Όλες οι προσεγγίσεις – νευροεπιστήμες, ψυχολογία, κοινωνική θεωρία- καλούνται να απαντήσουν σε

Οι άνθρωποι στις δύσκολες, οριακές στιγμές της ζωής στρέφουν το βλέμμα στον εαυτό ή στο Θείο και αναζητούν τη δύναμη που θα τα υπερβεί όλα, την πίστη, την επιμονή, την ελπίδα. Μια τέτοια στιγμή είναι η εμφάνιση μιας σοβαρής νόσου όπως ο καρκίνος. Θα ήθελα πολύ γράψω ότι με τη θετική σκέψη ή και την ψυχοθεραπεία, αλλάζοντας απλώς τα συναισθήματά μας, μπορούμε να γιατρέψουμε τον καρκίνο. Η αλήθεια είναι όμως, ότι δεν υπάρχει άμεση συσχέτιση της σκέψης ως νόηση με την εμφάνιση ή την θεραπεία μιας νόσου, εννοώ σχέση αιτίας-αιτιατού. Η προσωπικότητά μας, ο τρόπος ζωής μας, μπορούν να συμβάλλουν στην πρόληψη ή την αντιμετώπιση ασθενειών αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η θετική σκέψη, ο οραματισμός, ο διαλογισμός ή η βαθύτερη υπαρξιακή αποδοχή γιατρεύουν απευθείας ένα πρόβλημα υγείας. Η ψυχολογία μας μπορεί να επηρεάσει θετικά ή αρνητικά την πορεία μιας

Η νευρική ανορεξία αποτελεί ένα σύνθετο πρόβλημα που εμφανίζουν κυρίως γυναίκες στην εφηβεία. Στην πραγματικότητα όμως η ανορεκτική συμπεριφορά όπως και γενικότερα οι διατροφικές διαταραχές και οι εξαρτήσεις, αναδύεται ως «μήνυμα» για την οικογένεια του παιδιού που ασθενεί. Τι μας «λέει» αυτό το μήνυμα και γιατί προσεγγίζουμε την ανορεξία μέσα από την οικογενειακή θεραπεία; Τα βασικά στοιχεία της Νευρικής Ανορεξίας Η ανορεξία έστω και σε μικρό ποσοστό, μπορεί να αποβεί μοιραία γι αυτό και μια συνολική, ιατρική και ψυχοθεραπευτική αντιμεπώπιση είναι άμεσα αναγκαία. Κλινικά, η νευρική ανορεξία είναι ένα ψυχοσωματικό σύνδρομο με οργανικά και ψυχολογικά συμπτώματα, το οποίο σε ποσοστό 10-15% μπορεί να οδηγήσει στον θάνατο. Αφορά κυρίως γυναίκες και αναπτύσσεται στην εφηβεία χωρίς να αποκλείεται η εμφάνισή της λίγο πριν ή μετά. Τα διαγνωστικά κριτήρια είναι η απώλεια βάρους κατά 25%, η αμηνόρροια, η υπερδραστηριότητα και η υποθερμία. Ψυχολογικά, η ανορεκτική προσπαθεί

Έρευνες δείχνουν ότι οι αυτοκτονίες έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, στην περίοδο κρίσης και ανισορροπίας που βιώνουμε. Φαίνεται ότι ή αύξηση της ανεργίας, η μείωση ή απώλεια εισοδήματος συσχετίζονται με αύξηση των συμπτωμάτων κατάθλιψης, άγχους και των αυτοκτονιών. Παράλληλα έχουν αυξηθεί οι επισκέψεις στα εξωτερικά ιατρεία ψυχιατρικών κλινικών και η χορήγηση φαρμακευτικών αγωγών από τους ψυχιάτρους.Στατιστικά, οι δείκτες συσχετίζονται όμως αυτό που πρέπει επιτέλους να ειπωθεί δημόσια είναι ότι η αυτοκτονία δεν συσχετίζεται άμεσα και αποκλειστικά με την απώλεια εισοδήματος και την κρίση. Πώς μπορούμε να κατανοήσουμε την αυτοκτονική συμπεριφορά; Με απλά λόγια, δε σημαίνει ότι ο κάθε άνθρωπος που χάνει τη δουλειά του ή πτωχεύει θα αυτοκτονήσει όπως και να έχει. Η αυτοκτονία είναι ένα πολύ-παραγοντικό φαινόμενο στο οποίο συνυπάρχουν μεταβλητές που αφορούν (α) την προσωπικότητα του ατόμου (β) την ήδη διαμορφωμένη ψυχική του υγεία (γ) το κοινωνικό πλαίσιο και η